tiada indah

kan tiada indah
semerbak bauan menyerah
tak daya mengerah
rasa yang lama tumpah

kan tiada indah
andai tiada yang mengalah
dirinya sepi mengatur langkah
terik mentari terasa basah

kan tiada indah
mendengar tawa berdekah
walau dipelawa takkan singgah
tempatnya kekal di tanah